تأثیر سبک رهبری بر عملکرد منابع انسانی با میانجی‌گری سکوت سازمانی

با توجه به رقابت جهانی،  ارزیابی عملکرد برای بقای سازمان مورد نیاز است و دلیل اصلی برای ارزیابی و اندازه گیری عملکرد سازمانی، افزایش اثربخشی کلی سازمان و فرآیندهای کسب و کار است.هدف این تحقیق بررسی تأثیر سبک رهبری بر عملکرد منابع انسانی در سازمان با میانجی‌گری سکوت سازمانی می باشد. تحقیق از نوع همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کارکنان رسمی شعب بانک سپه ساری به تعداد 430 نفر هستند که حجم نمونه به وسیله فرمول کوکران به تعداد 203 برآورد شد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.  ابزار مورد استفاده در این پژوهش سه عدد پرسشنامه استاندارد- سنجش رهبری آوولیو (1997)، عملکرد سازمانی اچیو (2003) و سکوت سازمانی ونداین و همکاران(2003) -  می باشد که روایی آنها با تحلیل عاملی مورد تأئید قرار گرفت و از پایایی خوبی برخوردارند.  داده ها با کمک نرم‌افزار Spss و Lisrel  مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج یافته‌ها نشان داد که سبک رهبری تحول آفرین و مبادله ای با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معنادار دارند.  سکوت سازمانی با عملکرد سازمانی رابطه منفی دارد.  رهبری تحول آفرین با واسطه سکوت سازمانی باعث افزایش عملکرد می شود و رهبری مبادله ای با واسطه سکوت سازمانی باعث کاهش عملکرد می شود. رهبری تحول آفرین با سکوت سازمانی رابطه منفی دارد. رهبری مبادله ای با سکوت سازمانی رابطه مثبت دارد.با توجه به تأثیر بیشتر رهبری تحول آفرین از رهبری مبادله ای در افزایش عملکرد و شکست سکوت سازمانی به مدیران بانک ها توصیه می شود این سبک رهبری را به عنوان سبک رایج و غالب در برنامه های خود به کار گیرند و باعث افزایش عملکرد سازمان خود در دنیای رقابتی امروزی گردند.